به گزارش ایثارنیوز، چهارم خرداد، روز دزفول، مقاومت و پایداری، فرصتی مغتنم برای بازخوانی شخصیتی یکی از فرماندهان اصفهانی حاضر در دفاع مقدس، یعنی شهید حاج محمد ابراهیم همت است.
محمد ابراهیم همت به عنوان یکی از فرماندهان برجسته دوران دفاع مقدس، نقش محوری در تقویت مقاومت دزفول و کاهش فشار دشمن بعثی بر این شهر ایفا کرد، کارشناسان نظامی بر این باورند که اقدامات استراتژیک و عملیات‌های پیرامونی تحت فرماندهی او به حفظ این شهر و تضعیف توان نظامی عراق انجامید.
امروز که ردپای زمان بر دیوارهای دزفول می‌خزد، یاد شهید همت همچنان تازه است و این شهر ققنوس‌وار، وامدار مردی است که با تفنگ و تسبیح، فرماندهی و فروتنی، الگویی بی‌بدیل برای تمام دوران‌ها ساخت.
شهید همت: از شهرضا اصفهان تا کرانه‌های جاودانگی
در بهاری‌ترین روزهای فروردین سال ۱۳۳۴، محمد ابراهیم همت در شهرضا واقع در جنوب استان اصفهان دیده به جهان گشود. پس از اتمام تحصیلات، در سال ۱۳۵۲ با کوله‌باری از آرزو، راهی دانشسرای تربیت معلم اصفهان شد و ۲ سال بعد، با مدرک فوق دیپلم، به کسوت معلمی درآمد.
همتِ جوان، پس از گذراندن دوران سربازی، به زادگاهش بازگشت و در مدارس شهرضا و روستاهای اطراف، به تدریس تاریخ مشغول شد. اما آتش عشق به میهن و نفرت از استبداد، در سینه او زبانه می‌کشید. فعالیت‌های سیاسی او، که رنگ و بوی مخالفت با حکومت وقت داشت، بارها اخطار ساواک را به همراه آورد.
تعقیب ساواک، او را ناگزیر به ترک شهر و دیار کرد. فیروزآباد، یاسوج، دوگنبدان و اهواز، هر کدام مدتی میزبان این مبارز خستگی‌ناپذیر شدند. با اوج‌گیری انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، همت به شهرضا بازگشت و سازمان‌دهی تظاهرات مردمی را بر عهده گرفت. شایعه صدور حکم اعدام، او را تا پیروزی انقلاب در خفا نگه داشت.
همت پس از انقلاب، در ایجاد نظم و دفاع از شهر و راه‌اندازی کمیته انقلاب اسلامی شهرضا، نقشی فعال ایفا نمود. او به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش، سپاه شهرضا را بنیان نهاد. در اواخر سال ۱۳۵۸، راهی خرمشهر، چابهار و کنارک شد و به فعالیت‌های عقیدتی پرداخت و در خرداد سال ۱۳۵۹، به منطقه کردستان اعزام گردید.
با آغاز جنگ تحمیلی، به همراه احمد متوسلیان، ضمن اعزام به جبهه جنوب، تیپ محمد رسول‌الله(ص) را تشکیل داد. در عملیات فتح‌المبین، مسوولیت بخشی از عملیات به عهده او گذاشته شد و در فتح منطقه کوهستانی شاوریه، نقشی کلیدی ایفا نمود. در عملیات بیت‌المقدس، با معاونت تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، در شکستن محاصره جاده شلمچه به خرمشهر، کوششی وافر نمود و یگان تحت امرش، سهمی بسزا در مقاومت و پایداری دزفول داشت.
وی سرانجام در در اسفند ۱۳۶۲ در جزیره مجنون، به وصال معبود رسید و نامش را در آسمان ایثار، جاودانه کرد.
شهید همت؛ نقش‌نگار مقاومت دزفول
در آسمان حماسه‌های دفاع مقدس و در یکی از پرفروغ ترین روزهای آن یعنی روز دزفول، ستاره‌ای تابناک به نام محمد ابراهیم همت می‌درخشد؛ سرداری که با تار و پود وجودش، نقش‌نگار مقاومت دزفول را بر تارک تاریخ حک کرد.
این شهید والامقام، نه تنها سپر بلای شهر موشک‌ها شد، که با تدبیر و دلیری‌هایش، قصه‌ای جاودان از پیوند رزم و مردم آفرید.
شهید همت با تلفیق تدبیر نظامی و مردمداری، نه فقط دزفول را نجات داد که درس‌نامه‌ای زنده از مدیریت بحران و رهبری مردمی به یادگار گذاشت. امروز هر آجر این شهر، روایتی از ایثار مردی را در سینه دارد که تا واپسین دم، با تمام وجود برای این خاک و ناموس ایستاد.
در آن روزهای سخت که دشمن زهرچشم‌گیری‌اش را بر پیکر دزفول می‌ریخت، همت با فراست نظامی‌اش دریافت که کلید نجات در ارتفاعات شاوریه و رقابیه نهفته است. او که فرماندهی تیپ محمد رسول‌الله(ص) را بر عهده داشت، با نقشه‌ای بدیع، سربازانش را از دل تونل‌های شنی به پشت خطوط دشمن رساند. گویی کوه‌ها به فرمان او به حرکت درآمده بودند تا ۸۰ عراده توپ دشمن را به کام نیستی بفرستند. این پیروزی، نه فقط موشک‌باران‌ها را خاموش کرد و نفس را به شهر بازگرداند.
همت باور داشت که جنگ را باید در کنار مردم و با مردم پیش برد. در قرارگاه‌های آموزشی جنوب دزفول، به بسیجیان شیوه‌های نوین رزم را می‌آموخت و بزرگ‌ترین درسش ایمان بود.
پس از فتح‌المبین، وقتی از مردم خواست با خودروهای شخصی به انتقال اسرا کمک کنند، در واقع دارالحکومه مقاومت مردمی را بنیان نهاد، اینجا بود که جبهه و پشت جبهه در آغوش هم یکی شدند.
در آن روزگار که دزفول زیر باران موشک‌های اسکاد می‌سوخت، همت پناه مردم شد. پس از هر نماز جمعه، دیگ‌های جوشان غذا برای آسیب‌دیدگان برپا می‌کرد. همسرش روایت می‌کند که چگونه در میان ویرانه‌ها، سنگ‌به‌سنگ خانه‌ها را بازمی‌ساخت و به مردم امید می‌داد. اینچنین بود که دزفول از «بلد الصواریخ» عراقی‌ها، به «پایتخت مقاومت» ایران بدل شد.